De overheid verstuurde in het eerste kwartaal van 2013 bijna een miljoen meer bekeuringen dan in 2012. Meer dan een half miljoen komen van de trajectcontroles boven de A2 en A4.

Dat de overheid met allerlei trajectcontroles op de Nederlandse wegen grote successen boekt, mocht Stadsmotor.nl al meerdere keren ondervinden. Soms met pijnlijk resultaat, zoals de keer dat we met drie motorscooters over de A2 in zuidelijke richting reden en geklokt werden met gemiddelde snelheden van 108, 108 en 109 km/u (€ 51 + € 51 + € 57 = € 159). Hoe het mogelijk is dat de ene scooter sneller reed dan de andere terwijl we in baksteenformatie reden en nooit meer dan dertig meter bij elkaar uit de buurt waren, is een raadsel, maar zie dat maar te claimen bij het CJIB. De Wet Mulder (1998) schrijft voor dat men eerst mag betalen, en dan mag proberen het geld terug te krijgen. Die wet werd ingesteld om de administratieve druk op het Openbaar Ministerie te verminderen. Een briljant plan, dat het OM vervolgens aangreep om de administratieve druk nog verder te verminderen door elke denkbare claim zeker in eerste instantie zonder meer af te wijzen. Je kunt je gelijk halen, maar moet dan 100% in je recht staan, dat onomstotelijk kunnen bewijzen, en voorbereid zijn op een bittere en uitputtende strijd. Het is tenslotte de overheid, en de overheid heeft elke cent nodig om te kunnen uitgeven aan prestigeprojecten als de hogesnelheidslijn (85 km: € 7 miljard) en de bijbehorende Italiaanse Fyra's (voorlopige aanschafkosten € 100 miljoen). Treinen – zo werd deze week bekend – die bij een technische 'stofkamanalyse' van twee halve treinen 1.057 en 2.019 strafpunten scoorden op een maximaal toelaatbaar aantal van 10. (Heel begrijpelijk voor mensen die het boek Gomorra hebben gelezen.) En treinen die in Nederland van z'n levensdagen nooit de beloofde snelheid van 250 km/u kunnen halen, want de afstanden in Nederland zijn simpelweg te kort om op gang te komen.

Dit geldt niet voor de oersaaie snelwegen A2 en A4, die ruimschoots breed genoeg zijn om lekker door te knallen en voor regulier personenvervoer ook ruimschoots lang genoeg om een vaartje boven de 100 km/u te halen, waarbij je mogelijk niet in slaap valt. Maar dat mag niet, om onopgehelderde redenen. Hoewel..?
Het CJIB verstuurde in het eerste kwartaal van dit jaar bijna een miljoen méér schikkingen dan in het eerste kwartaal van vorig jaar (3.757.525 om 2.884.915), een stijging van 30%. Van de boetes uitgedeeld bij trajectcontroles – 812.000 – werden 560.000 stuks gescoord op de A2 en A4, grappig genoeg de twee snelwegen die net als de Fyra vanuit Amsterdam naar het zuiden en vice versa leiden.
Bijna 15% van de in Nederland uitgedeelde bekeuringen wordt geregistreerd door camera's boven twee snelwegtrajecten. Is elke overtreding net zo verwerpelijk, mensonterend, levensgevaarlijk als die trits van Stadsmotor.nl op de A2, dan toucheert het rijk daarmee ruwweg € 28,5 miljoen. Per kwartaal!

Waarom we op de A2 en A4 niet sneller mogen dan we mogen? Daarom dus. Omdat de overheid denkt aan trajectcontroles genoeg over te houden om miljarden kostende geflopte projecten te kunnen dekken. Heeft niets met verkeersveiligheid te maken, want die 108 én 109 km/u hebben we vrij eenvoudig overleefd.
Maar veel weggebruikers zullen hun conclusie trekken: als we snel willen rijden, gaan we dat wel ergens doen waar geen (vaste) controles zijn. Eenmaal ingeburgerd leveren de nieuwe trajectcontroles niets anders op dan vertraging en ergernis.

Michiel Heemskerk
1 juni 2013

Lees alle blogs op Stadsmotor.nl
{jcomments on}