Test: Honda VT750S (2011)

Inhoudsopgave
Test: Honda VT750S (2011)
Specificaties
Fotogalerij
Alle Honda tests

Honda

Honda VT750S 0"Het lijkt wel een Sportster," roept een kennis (Harley-Davidson-chauffeur) spontaan bij het aanschouwen van de Honda VT750S, telg van de oude en beroemde Shadow-familie. Met een prijs van € 7.490 is-ie echter wel meer dan tweeduizend euro goedkoper dan de goedkoopste HD Sportster.

En er is wel meer waarvan de Honda Shadow VT750S minder van heeft dan de Harley-Davidson 883 Roadster of Iron 883 (beide € 9.495). Bijvoorbeeld cilinderinhoud – 883 cc voor de Harley's, 745 cc voor de Honda. Bijvoorbeeld gewicht – 260 kg voor de Harleys, 230 kg voor de Honda. Bijvoorbeeld remmen – dubbele schijf voor en enkele schijf achter voor de Harleys, enkele schijf voor en trommel (!) achter voor de Honda. En, ja, koppel – 70 Nm voor de Harleys, 62 voor de Honda.

Je vergeet het allemaal direct zodra je de VT750S ziet, want hoewel-ie dan misschien op een Sportster mag lijken, dat is nooit de bedoeling geweest van de ontwerpers. Deze hebben een motor voor ogen gehad die eruit ziet zoals iedereen die verder geen kennis heeft van motorfietsen, zich een motor voorstelt.
De lijnen van de deze Shadow – altijd de naam geweest van de customs van Honda – verwijzen nu eens niet naar de choppers van weleer, maar naar de 'normale' motorfietsen van weleer. Honda heeft zich bij het design beperkt tot het hoogst-, nee, allerhoogstnoodzakelijke uit de oude doos. We zien banden met binnenband, een trommelrem, kettingaandrijving, een achterbrug uit vierkante stalen buizen, een stalen wiegframe. In de gepolijste aluminium schakelaarbehuizingen zit niet één knopje meer dan absoluut vereist. Rechts startknop en dodemansknop, links clignoteurs, groot-/dimlicht en toeter. Punt. In de enkele ronde meter boven de enkele ronde lamp: snelheid en de waarschuwingslampjes, onzichtbaar als ze niet branden. Het is bijna jammer dat Honda er nog een lcd-display in heeft gebouwd (kilometerteller, trip 1 en 2 en tijd), maar bij gebrek aan een brandstofmeter is een tripmeter wel handig, dus vooruit dan maar.
Verder? Er is geen verder. That's it!

Dan heb je wel erg weinig, zou je kunnen denken. Maar da's een automobilistengedachte. Een auto wordt hoger gewaardeerd naarmate er meer gadgets opzitten die de eigenaar nog inactiever (= onoplettender) maken. Totale onzin op een motorfiets als deze, want die koop je in eerste instantie juist om zo minimalistisch mogelijk te zijn of in elk geval over te komen. En je wordt in deze in het geheel niet teleurgesteld. De VT750S is niet al te groot, maar zelfs met de 1.90 meter plus kun je er prima op zitten, al moet een grote passagier dan wel thuisblijven. Ons testkind heeft het echter bijzonder naar de zin achter op, dus da's goed. Het stuur is op de juiste plek gemonteerd (en dat is niet zo vanzelfsprekend als dat mag lijken) en laat zich prettig vastpakken. De vierkante spiegels bieden een uitstekend zicht naar achter.
We zouden zo ver willen gaan om deze motor hoogst geschikt te achten voor beginnende of minder grote of sterke motorrijders (m/v). Het vermogen is met 43 pk niet wereldschokkend, maar je komt best van je plek, en door het lage zwaartepunt van de vloeistofgekoelde V-twin is overeind blijven eigenlijk kinderlijk eenvoudig. Het Honda'tje laat zich gedwee door alle denkbare bochten sturen en wordt daarbij elke bocht nog iets wendbaarder, omdat de stepjes snel over het asfalt schrapen. Daar wen je snel aan, dus geen man overboord. Qua comfort is er eigenlijk ook niks mis. De vering absorbeert zo'n beetje alles en houdt de rug in opperbeste conditie. En dat is bij sommige cusoms (wie riep daar Harley-Davidson Sportster?) wel anders.

Is de Honda ook geschikt voor dagelijks gebruik? Qua rijden zeker wel, mits je 'm voorziet van een ruit en een paar tassen, maar er zit wel erg veel chroom op en dat wordt in de pekeltijd poetsen geblazen. Maar rijd je alleen als de zon schijnt, dan kan je weinig gebeuren. De techniek van de Shadow is uitentreuren beproefd. De Honda V-twin is van legendarische betrouwbaarheid. Koop je de 750S en rijd je alleen met mooi weer en een gemiddeld aantal kilometers, dan doet-ie het over twintig jaar gewoon nog. En dan blijkt het voordeel van het neutrale, tijdloze uiterlijk, want dat trekt zich weinig aan van trends en zal dus over twintig jaar net zo tijdloos zijn.
Specifieke veiligheidsvoorzieningen als gevarenlichten, tractiecontrole, abs of zelfs c-abs ontbreken allemaal en dat maakt de VT750S niet bijzonder geschikt voor forenzen. Elke rit is daarentegen een zorgeloos feestje, en zo wordt de dagelijkse toer door de file of binnenstad toch aantrekkelijk. Je stapt fluitend op en lachend af. Zo'n ding dus.

nb. Anno 2013 is de VT750S niet meer leverbaar.



 

Aangepast zoeken
FacebookTwitter
Voorpagina Alle TESTS Honda Test: Honda VT750S (2011)

Disclaimer - Privacy Policy